We willen een camping openen. Met een beperkt aantal plaatsen weliswaar, maar wel met goed en ruim sanitair. Dat vergt nogal wat denk- en doewerk. Hier een impressie.

Het start allemaal met de fundering. Na een heuse bouwtekening en een grijper die het gat in de grond graaft, is het passen en meten. Dan ziet het er ongeveer zo uit.
Dus een hoop grond met wat – zorgvuldig uitgemeten – hout.

Dan komt de fase dat de eerste betonwagen (voor dit project) het terrein oprijdt en deze zijkanten worden volgespoten met beton.
Daar bovenop worden betonblokken gemetseld.

De randen zijn dan stevig genoeg om de betonnen balken te houden die daarop moeten rusten, en die op hun beurt weer de basis zijn van de “broodjes”: heel dikke stukken piepschuim die een isolatielaag vormen. Daar komt dan weer betonijzer overheen.

Her en der steken pijpjes en pijpen omhoog: de afvoeren van toiletten, douches en, voor zover het de brasserie betreft, de keuken. De vloer is namelijk voor het hele gebouw in één keer gestort.

Nog één laag beton erover (dus weer een paar betonwagens…) en je bent een hoop tijd en geld verder en…. weer op het niveau waar je was begonnen.
Maar: je hebt dan wel een solide fundament voor je verdere plannen!
Op deze basis wordt zorgvuldig uitgezet waar de verschillende onderdelen moeten komen.

En dan is het tijd voor de eerste verticale elementen: de muren. Die worden gemaakt door een geraamte te maken van houten balken, waartegen aan beide zijden panelen worden geschroefd. Hier het eerste stuk.

Zo groeit het steeds verder. Balken, panelen, deuren. Grotendeels door Harry alleen in elkaar gezet. Soms met een handje hulp.
Maar aan- en afvoer kunnen ook niet eindeloos wachten. Er komen weliswaar nog geen campinggasten, maar zelf hebben we als caravanbewoners ook een douche en toilet nodig.

Dus aanvoerleidingen van koud en warm water, met al het soldeerwerk wat daarbij komt kijken, staat al snel op het programma. En niet te vergeten: het plaatsen van een boiler!

Maar een boiler ophangen is één (en niet eens zo eenvoudig want zo’n ding weegt wat…); er moet natuurlijk ook een leiding heen. En er moet ook iets met afvoerleidingen. Dat betekent dus graafwerk.

Met een schopje is het onbegonnen werk. Echter, ook voor een graafmachine deinst Harry niet terug. Van alle markten thuis, die jongen!

Uiteindelijk staat er een toilet en een douche, beiden in primitieve vorm maar reuze functioneel. En elk met een voorlopig dakje!

Er staan inmiddels zoveel wanden dat het een heus gebouw is geworden. We zijn er zelf al behoorlijk van onder de indruk.
Dit is de kant waar in de toekomst de brasserie aan vast komt.

Dan wordt het tijd voor een nieuwe dimensie: het dak. Eerst wordt natuurlijk uitgemeten wat het midden is en wordt met een rechtopstaande balk – goed geschoord – de hoogte van de nokbalk bepaald.

Heel veel schuine balken verder kunnen de horizontale balken erop bevestigd worden. Let wel, de temperaturen klimmen ondertussen ver boven de 35 graden…

En dan, nu lijkt het wel echt: de panelen erop voor het dak. De voordelen: nu kan alles eronder droog weggezet worden, de nooddakjes van douche en toilet kunnen eraf – mooi op tijd want uiteindelijk waren ze tegen forse regenbuien in liggende stand niet optimaal bestand. En: Harry kan vanaf nu verder werken in het gebouw zonder in de brandende zon te staan!

Echt mooi wordt het pas met dakpannen. Het zijn wel nieuwe pannen, maar door de verschillende kleuren ziet het er niet zo nieuwbouwachtig uit. Het halve dak is klaar, op wat afwerkrandjes na.

Van binnen moet er ook het nodige gebeuren. Tussen de (af)wasruimte en het overige sanitair komt een afscheiding. Niet helemaal dicht, maar met speelse openingen.

Ook daarvoor moet natuurlijk eerst een “skelet” worden gemaakt, waar de latten dan weer tegenaan worden geplaatst.

Bovenstaand gebouw is leuk, maar is slechts de helft van het uiteindelijke gebouw. De fundering is dubbel zo groot  omdat ook de brasserie er op moet komen. Dus daar gebeurt hetzelfde, maar dan slimmer.
Het geraamte is op de grond “prefab” gemaakt, zodat het in 1x overeind gezet kon worden.

De deur erin zetten is nog wel een klus want die weegt nogal wat. Gelukkig hebben we wat extra (sterke) handen om ons daarbij te helpen.

Daarna gaat het snel.

De ramen zijn geplaatst en ook hier komt natuurlijk weer een zelfde dak op.
Waar een dak is, is een vloer. Of althans, als het er niet is moet het er komen.

Er zit even tijd tussen, maar uiteindelijk is de vloer betegeld en ziet het er zo uit.

De keuken is even provisorisch in gebruik geweest en daarna weer helemaal leeggehaald. Ten eerste om de vloer te tegelen, zoals hier boven te zien is. Ten tweede om de wanden van het kookgedeelte te tegelen. Mooi dat dat klaar is, nu kan alles wat daar staat op zijn plek blijven.

Om het gebouw heen is de grond zo ongeveer omgeploegd door alle vrachtauto’s die materialen hebben aangeleverd, beton hebben gestort etc. Dus daar moet iets mee. Wat doe je dan? Nog maar eens een vrachtwagen bestellen.

In dit geval om te zorgen dat de boel opknapt. En dat is gelukt!

Dan is er nog iets wat van belang is op de camping: elektriciteit. Er gaat hier al genoeg bovengronds dus we hadden bedacht om dat maar onder de grond te stoppen. Het is maar goed dat er nog geen gasten zijn want je zou er van ontmoedigd raken!
Gelukkig groeien de geulen ook weer snel vol.

En dan: het sanitair zelf, want daarvoor hebben we immers een sanitairgebouw gemaakt. Onder het eerste afdak zijn de (af)wasplekken te vinden.

Een deur verderop is  1 douche klaar…..

…. en er zijn wastafels.

Verder zijn er 2 toiletten.

De bouw is af, voor zover het de binnenkant van het sanitairgebouw betreft.

De deuren zijn vrolijk groen geverfd. Belangrijker is dat ook de ruimte voor mensen met een lichamelijke beperking klaar is. Veelal ook gebruikt door alle anderen, want het is een lekkere ruime douche met toilet en wastafel:

En de brasserie? Die is ook een heel eind. Dit was het interieur in de zomer van 2014:

Ook de kok heeft een prima plek, waar dit maar een klein onderdeel van is:

De buitenkant was in 2014 ook een heel eind, maar ook die zou nog verder worden afgemaakt.

We hebben dat jaar prioriteit gegeven aan het terras, en dat is dan ook de moeite waard!

In het najaar 2014 en voorjaar 2015 is de brasserie van gipsplaten voorzien, die een gezellig lichtgeel kleurtje hebben gekregen.

En ja, die ene kastdeur wordt ook nog groen.

Harry heeft helemaal zelf de lambrisering gemaakt en de raamomranding afgewerkt. Daar moet nog een kwastje over.

Ook de buitenkant is afgetimmerd. Ook daar moet nog een kwastje over. Nou beter: dat wordt de verfspuit!